ر
سرزمینی نامشخص، خدایان متعددی زندگی می کردن. یکی از این خدایان شیوا نام
داشت و همسر او (زن او) پارواتی نام داشت. پارواتی فرزندی به دنیا آورد به
نام گانش (ganesh, ganesha). البته پدر گانش (یعنی همان شیوا) او را نمی
شناخت.
روزی
که مادر و گانش با هم در خانه تنها بودند، پارواتی به حمام رفت و به فرزند
با وفای خود فرمود که هیچ کس را -بدون استثنا- به داخل خانه راه ندهد تا
مادر به آسودگی حمام کند.
مادر به حمام رفت و پسر در جلوی در به نگهبانی پرداخت.
پس
از مدتی خادمان و هاشمان شیوا به خانه آمدند و خواستند که وارد شوند.
گانش، آن طور که از مادر دستور گرفته بود آنها را به داخل خانه راه نداد.
از آنها اصرار و از گانش انکار.
در آخر درگیری رخ می دهد و گانش خادمان شیوا را از خانه دور می کند.
خبر
به شیوا می رسد. و دوستان می دانند که شیوا خدای مرگ و نابودی است!!! او
هم جوش می آورد و به سمت خانه ی زن حرکت می کند. وقتی به خانه می رسد گانش
بنا به دستور مادر حتی به او نیز اجازه نمی دهد که وارد خانه شود.
(درون
پرانتز؛ هندوها صدها خدا دارند و 3 خدای بلندپایه ی هندو عبارتند از:
"براهما" خدای آفریننده، "شیوا" خدای نابود کننده، و "ویشنو" خدای نگه
دارنده هستند.)
خلاصه، شیوا وقتی با گانش روبه رو می شود، با یک ضربه سهمگین سر از بدن گانش جدا کرده و او را می کشد.
در
این هنگام است که حمام مادر تمام شده و او مضطرب از خانه بیرون می آید و
می بیند که شیوا پسر وفادارش را کشته است. مادر شدیدا ناراحت شده و شیوا را
به خاطر این کار سرزنش می کند. با سرزنش و شیون، پارواتی شیوا را مجبور می
کند که پسرش را زنده کند.
شیوا
می گوید که برای این کار نیاز به یک سر دارد تا به جای سر از تن جدا شده
آن را استفاده کند. سپس شیوا مامورین خودش را می فرستد تا دنیا را بگردند و
سری مناسب با شرایطی معین پیدا کنند. مامورین به تمام گوشه و کنار دنیا
سفر کرده و فقط یک سر که با مشخصات دستوری شیوا همخوانی داشته باشد پیدا می
کند. و آن هم سر یک فیل بوده است.
شیوا آن سر را بر بدن گانش نصب کرده، و او را دوباره زنده می کند.
از
این پس، گانش یکی از مهم ترین و معروف ترین خدایان هندو می شود. و اکنون
حدود 3000 سال است که هندوها گانش را پرستش می کنند. جالب است بدانید که
هندوها فرقه های متفاوتی دارند. ولی تمام این فرقه ها در پرستش گانش موافقت
دارند!
گانش
خدای "برطرف کردن مشکلات راه" است، خدای "آغاز کردن" و خدای "علم و هنر".
به همین دلیل موقع شروع هر کاری، مثلا به هنگام خریدن ماشین و شب قبل از
امتحان و حتی موقع شروع عبادت خدایان دیگر، هندوها اول به درگاه گانش رو می
آورند.
معبدهای
گانش سرتاسر هند و در قسمت هایی از کشورهای همسایه و نپال وجود دارند. به
قول معروف، گرچه در هر خانه ای لزوما بت هر خدایی وجود ندارد، ولی کمتر
خانه ای در هند می شود پیدا کرد که مجسمه ای از گانش در آن وجود نداشته
باشد. او یقینا یکی از معروف ترین خدایان آیین هندو است.
عکس های فوق از فستیوال سالیانه ی عبادت گانیش در بمبیی است که هر ساله 10 روز طول می کشد. دوستان می تونن یه مطلب کوتاه از یک شهروند هندی در مورد این مراسم و حاشیه هاش رو از اینجا بخونن.
منبع: http://301040.blogsky.com/1388/11/05/post-454/
